27. Soms ben ik zo moe

Ik waarschuw maar alvast. Hier komt er weer zo een. Met boos en medelijden met mijzelf. Eigenlijk gaat best goed. Considering. En ik herken mijzelf in de uitkomst van dit onderzoek ( http://www.deltamania.nl/bipolairen-positiever-ingesteld/ ), dat bipolairen vaak blije eikels zijn, ook al is de situatie er niet naar. In de regel, als ik mijn bed goed uitkom, blijf ik ook ,al zit alles tegen, blij zijn. En iedere bipolair weet het handig is om een blije eikel te zijn als je steeds zoveel brokken maakt.

Maar ik twijfel soms zo hard, en soms is het zo zwaar. Zomaar opeens gaat het dan 2 week niet meer en mis contact met mensen die snappen wat ik bedoel. Zoals nu.

En iedere dag sta ik op met tegenzin. Met mazzel gooi ik mijzelf uit de bed en schiet als een ongeleid projectiel de dag in. Nou ja, mazzel, ik word doodmoe van dat rondrennen de hele dag als een kip zonder kop. Maar ik kom in ieder geval dat bed uit.
Maar er zijn ook veel dagen waar ik in bed net wat ruimte laat voor mijn gevoel, al is het maar 1 minuut. En als ik ruimte geef in de ochtend, voor mijn gevoel, al is het maar die ene minuut, dan is het zo zwart om mij heen dat mijn hele dag een zware opgave wordt. Zoals vandaag.
En dan kan ik opeens niets meer. Ik had een afspraak vanochtend om half tien. ( Ja, ik plan ondanks dat ik niet betaald werk, alle afspraken om half tien. Om maar uit dat bed getorpedeerd te moeten worden )
Maar ik werd dus wakker, en bleef 1 tel liggen, en daar kwam het monster al. Over dat mijn leven niets is. Geen liefde al zo’n 5 jaar niets. Geen cent, soms kan ik mijn medicijnen niet eens betalen. Geen toekomst. Raak ik ooit die 15 kg door de laatste depressie nog weer kwijt? Geen gevoel. Grote zorgen om mijn kinderen en de schoolkosten die ik moet maken, waarvan de Studiefinanciering verwacht dat ik dat kan betalen. Armoede als ik oud ben. Het kan ook zijn dat ik in de nacht wakker word. Dan gebeurt dit ook in 1 tel. En dan is het donker. En dan zou ik graag willen dat alles over was. De nachten en ochtend zijn het ergst.

Die afspraak vanochtend, ik weet dat het goed voor me is, in beweging, onder de mensen, moeten denken, maar ik heb het op het laatste moment afgezegd. Ken je dat? Iets op het oog vrij simpels, lukt opeens niet meer. Ik heb gerend om op tijd te zijn, hond uit gelaten, jas aan, adres opgezocht en in mijn tas. En in de gang merk ik dat het me niet lukt. Ik sta daar en het gaat niet. Ik weet dat het goed is te gaan, maar het gaat niet. Ik sta daar 10 minuten in de gang met mijn jas aan en het gaat niet. Ik weet dat het goed is maar het gaat niet. Ik sms met een domme smoes over lekke band enzo, bellen durf ik niet.
De meeste dagen geef ik niet toe en ga. Fake it till you make it, is mijn motto de laatste 5 jaar. Maar er zijn dagen dat ook het faken niet gaat. Ik begin me af te vragen of het wel goed is om te faken. Want ik ben zo moe van alles. Moe van niets kunnen onthouden, van werkelijk altijd hyperalert zijn, moe van de constante herrie in mijn hoofd, moe van het overal van schrikken, moe van de zorgen, moe van het proberen van medicijnen, moe van het alleen zijn, moe van het hoop houden, moe van niks kunnen zonder geld, moe van de dagelijkse strijd, moe van zoveel emoties en indrukken die ik in 1 dag ervaar, moe van alles.

Ik ben niet 1 van die mensen die overal een reden voor nodig heeft, die vindt dat je overal iets van leert. Of laat me niet lachen, die denkt dat er balans is. Kom bij mij niet aan met de Happinez, of verhalen over Karma, of “What doesn’t kill you, makes you stronger” . Weg met die luchtverplaatsing. Denk daar eens aan wanneer je kinderen ziet sterven in Syrie en durf het dan nog te denken. Ik ben 1 van die mensen die vindt dat veel dingen totaal zinloos zijn en dat je dat maar moet verdragen, als het je lukt. Niet meer en niet minder. Maar zo’n dag dus.

Update medicatie voor de medestrijders. We geven de moed nog even niet op. Als je nagaat dat ik 1 pil al lastig vind om te nemen, omdat ik me steeds afvraag wat dat met mijn lichaam en geest doet, kan je nagaan wat voor gezicht ik trek als ik dit in de ochtend inneem. Dat is dan wel weer lollig misschien.

• Lithium eraf. ( Godzijdank)
• Citalopram 20 mg. Ook goed tegen de angsten en paniek!
• Concerta 27 mg  Tegen de drukte in mijn hoofd
• Lamotrigine 10 mg. Hele langzame opbouw, ivm huidziekte, naar 100 mg
• Vitamine D stootkuur 25.000 eenheden per 2 dagen.
• Vitamine B12 100 mg
• Foliumzuur ( schijnt geen goede combinatie te zijn met Lamotrigine http://www.deltamania.nl/lamotrigine-minder-werkzaam-door-foliumzuur/ )
• Oxazepam 10 mg Zo nodig bij paniek/flauwvallen overdag (2 keer per maand)
• Diazepam 5 mg. Als de nacht echt heel erg beroerd wordt dat het zonder niet lukt. (3 keer per maand.) Geen idee welke pijnstillers ik hierbij mag nemen. Echt geen idee.